English Tea

Sehpanin uzerindeki cay tabagini cekerek kendine dogru yaklastirdi. Bir beyaz kesmesekeri iki parmagiyla tutarak caya batirdi ve cayi emen sekerin sararip eriyisini izledi. Sekeri caya birakti. Cay kasigininin ucundan sol elinin iki parmagi ile tutarak cayini gereginden uzun bir sure hizli hizli karistirdi. Metal kasik cam bardaga kizgin kizgin vurdu. Kasigi cikardi. Cay bardagini hic icmeden tabagina geri koydu. Arkasina yaslandi yeniden. Cay yeterince soguyuncaya kadar bekledi. Sonra buyukce bir yudum aldi. Bardagi geri koydu. Yine uzunca bir sure bekledi. Oyle ki cayi unutmus ya da icmekten vazgecmis gibiydi. Neden sonra dogrulup tekrar eline aldi cay kasigini ve yeniden karistirdi yarisi dolu cay bardagini. Ikinci buyuk yudumda bitirdi cayini.

yanımızdan geçen öyküler

Taksim istasyonundan trene bindik. Saat geç, tren boştu. Yeniyetme bir oğlan tam karşıma oturdu. Kirpi gibi siyah saçları, kırmızı bir yüzü ve ağlamaklı gözleri vardı. Mahremiyet istediğini anladım ama gözlerimi ayıramadım ondan. Sırt çantasını çıkarıp yanındaki boş koltuğa koydu. Cebinden çıkardığı ıslak mendille montunu silmeye başladı. Sonra yüzünü, boynunu... Montunu çıkarıp kazağını, kazağını çıkarıp tişörtünü ve pantalonunu.... Kafasını kaldırıp bana bakar bakmaz gözlerimi kaçırdım. Şimdi ağlayacak dedim içimden. Çantasından bir kitap çıkardı: Fatherland. Okudu mu okur gibi mi yaptı bilmiyorum. Ben görmenin ağırlığı ile ezilerek trenden inip evime gittim.

Çay Keyfi

Şekerini karıştırdıktan sonra çay kaşığını sağ elinin işaret parmağı ile bardağa yapıştırdı. Çay bardağını avucu ile sıkıca kavradı. Cay nasirli elini yakmadan istti. Çay tabağını da diğer avucunda tuttu.  Tabak ve bardak gözden kayboldu. Bardağı, büzüp ileri uzattığı ağzına götürdü. Kaşları havaya kalktı. Büyükçe bir yudum aldı çaydan. 

Bekle

Cebimdeki öyküler tükendi. 
Anlatacak hiçbir şeyim yok. 
Kimseyi göremem şimdi senden başka... 
Bir tek seninle öykümüz yarım...

Pencere

Yaşlıları düşünür müsün hiç? Evinden çıkamadığı için penceresinin önüne koyduğu yastığa dirseklerini dayayıp gelip geçeni seyreden yaşlı insanları?..Gün gelir yalnızlığa da alışır mı insan?

...

Uçan kuşun gölgesi düştü kitabımın üzerine... Kuş öyküye karıştı...

Bu bahar...

Bitimsiz karanlıklardan gelip
Bulutları ve dağları aşıp
Kırmızı perdelerimin boşluklarından sızıyor
Odamı turuncu, ılık ışığınla dolduruyorsun da
Kalbime dokunamıyorsun işte.